ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ

ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ
September 30, 2015 stedi
In ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΑ

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι της μήτρας. Περίπου το 20% όλων των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας θα αναπτύξει ένα ή περισσότερα ινομυώματα.  Τα ινομυώματα μπορεί να ανατηχθούν εντός του τοιχώματος της μήτρας (ενδοτοιχωματικά), στην εξωτερική πλευρά της μήτρας (υποορογόνια), εντός της κοιλότητας της μήτρας (υποβλεννογόνια), σε ένα λεπτό μίσχο (μισχωτά) ή σε συνδυασμό των παραπάνω περιπτώσεων. Τα ινομυώματα ανταποκρίνονται και αναπτύσσονται από το οιστρογόνα.
Τα ινομυώματα, ακόμα και μεγάλα, μπορεί να μην προκαλούν κανένα σύμπτωμα και να αποτελούν ένα τυχαίο εύρημα σε απεικονιστικό έλεγχο της πυέλου. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να προκαλέσουν διάφορα συμπτώματα ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος τους. Συνήθως προκαλούν βαριές περιόδους με αυξημένη απώλεια αίματος, πόνο η ακανόνιστες αιμορραγίες.  Λιγότερο συχνά μπορεί να προκαλέσουν πόνο κατά την σεξουαλική επαφή, ενώ εάν πιέζουν πάνω στην ουροδόχο κύστη ή στο έντερο μπορεί να προκαλέσουν αντίστοιχα συμπτώματα.

Τα ινομυώματα που άπτονται του ενδομητρίου (εσωτερική κοιλότητα της μήτρας) κατά κανόνα επηρεάζουν τη γονιμότητα αρνητικά προκαλώντας υπογονιμότητα ή αποβολές. Επιπλέον μεγαλυτέρου μεγέθους ενδοτοιχωματικά ινομυώματα μπορεί να προκαλέσουν μηχανικό κώλυμα εμποδίζοντας τη λειτουργιά των σαλπίγγων.

Η διάγνωση των ευμεγεθών ινομυωμάτων γίνεται με μια απλή γυναικολογική εξέταση. Μικρότερα ινομυώματα, ακόμα και μεγέθους λίγων χιλιοστών μπορούν να διαγνωστούν με ένα υπερηχογράφημα. Η εντόπιση τους, ιδιαίτερα εάν προβάλουν στο εσωτερικό της μήτρας μπορεί να απαιτήσει εξέταση με υστεροσαλπιγγογραφία, υδρο-υπερηχογράφημα ή υστεροσκόπηση.
Χειρουργική θεραπεία: Η αντιμετώπιση των συμπτωματικών ινομυωμάτων είναι κατά κανόνα η λαπαροσκοπική αφαίρεση τους (ινομυοματεκτομή). Μικρά συμπτωματικά ινομυώματα που δεν επηρεάζουν την ενδομήτρια κοιλότητα δεν απαιτούν συνήθως θεραπεία εκτός από παρακολούθηση και επαγρύπνηση. Μεγάλα ινομυώματα και υποβλεννογόνια ινομυώματα πρέπει να αφαιρούνται πριν από την έναρξη θεραπείων γονιμότητας, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) , προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα αποτυχίας εμφύτευσης, αποβολών, επιπλοκές της κύησης και πρόωρου τοκετού.
Φαρμακευτική Θεραπεία: Η πιο συνηθισμένη θεραπεία είναι η χορήγηση φαρμάκων που αποκλείουν την επικοινωνία του εγκεφάλου με τις ωοθήκες, εμποδίζοντας την παράγωγη οιστρογόνων που συντηρούν την παρουσία των ινομυωμάτων. Ωστόσο, αυτό το είδος της φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να ληφθεί μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα (συνήθως 6 μήνες) και όταν το φάρμακο διακοπεί τα ινομυώματα συνήθως επανέρχονται στο αρχικό τους μέγεθος μέσα σε λίγους μήνες. Η φαρμακευτική αγωγή είναι επομένως μόνο μια «προσωρινή λύση», ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται για να μειώσει το μέγεθος των μεγάλων ινομυωμάτων, προκειμένου να κάνουν την τελική λαπαροσκοπική αφαίρεση τους πιο εύκολη.